gün boyu dönüp duruyorum
düşüncelerimin içinde
sözcükler fısıldıyorum kendime.
sözcükler...
kaçıp gidiyorlar aralık
pencerelerden.
düşüncesi kalıyor gecenin
düşüncesiz sözlerin düşünceli
adamı oluyorum.
tarifesini şaşırmış bir tramvay
geçiyor hayatımdan
tüm tarifeli aşklarıma tezat!
içinde miyim dışında mıyım
belli değil,
hayatım bana inat,
ben kaderime!
ne yollarım bitiyor
ne de rüyalarım!
gün boyu dönüp duruyorum
düşüncelerimin içinde
hayaller vaadediyorum kendime.
kimi gün yağmur, kimi gün
rüzgâr
bazen de ölü bir dalga!
ve sonunda akşam düştüğünde
yine düşüncesiz sözlerin
düşünceli adamı oluyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz için teşekkürler. Yorumunuz en kısa sürede yayınlacaktır.